حذف سختی آب

سختی به صورت غلظت کاتیون های فلزی چند ظرفیتی در محلول تعریف می شود. در شرایط فوق اشباع کاتیون های سختی با آنیون ها در داخل آب واکنش داده و تشکیل رسوب جامد می دهد. عمده یون های فلزی چند ظرفیتی مسبب سختی شامل : کلسیم و منیزیم می باشند.

سایر یون ها ممکن است شامل آهن و منگنز به صورت های احیا شده استرانسیم و آلومینیوم باشد.

انواع سختی آب

سختی کلسیم و منیزیم

قسمت عمده سختی در آب های طبیعی به وسیله کلسیم و منیزیم ایجاد می شود. بدین لحاظ سختی کل را می توان به سختی کلسیمی و منیزیمی تقسیم نمود. اگر سختی کلسیمی تعیین شود، سختی منیزیمی را می توان با کسر کردن سختی کلسیم از سختی کل محاسبه نمود.

سختی کربنات و غیر کربنات

بخشی از سختی کل آب که از نظر شیمیایی معادل کربنات و بی کربنات موجود در آب است. سختی کربناته از محلول جدا می شود، زیرا یون های کربنات و بی کربنات که با این نوع سختی مرتبط است، در درجه حرارت های بالا مانند دیگ های بخار رسوب می کنند.

سختی کربناته، سختی موقت نیز نامیده می شود، زیرا با جوشاندن طولانی می توان آن را رسوب داد. مقدار سختی مازاد بر سختی کربناته سختی غیرکربناته نامیده می شود

سختی غیرکربناته، سختی دائم نیز نامیده می شود، زیرا امکان جداسازی و یا رسوب دادن آن از طریق جوشانیدن وجود ندارد. کاتیون های سختی غیرکربناته در ترکیب با آنیون های سولفات، کلرور و نیترات می باشند.

سختی آب معمولا برحسب میلی اکی والان در لیتر یا میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم بیان می شود. عموما، آب های سبک تر از 50 میلی گرم در لیتر برحسب کربنات کلسیم خورنده می باشند، در حالیکه آب های با سختی بالاتر از 80 میلی گرم در لیتر منجر به افزایش مصرف صابون می شوند و سختی بالای 200 میلی گرم در لیتر ممکن است سبب ایجاد پوسته در لوله های سیستم آبرسانی شود. سرب، کادمیوم، روی و مس در آب ممکن است در اثر خوردگی لوله توسط آب های سبک بوجود بیاید.

بنابراین مقدار سختی مطلوب باید بین 50 تا 80 میلی گرم در لیتر و سختی 80 تا 150 میلی گرم در لیتر بعنوان سختی قابل قبول، سختی بالای 150 میلی گرم در لیتر بعنوان سختی نامطلوب و سختی بالای 500 میلی گرم در لیتر بعنوان سختی غیرقابل قبول شناخته می شود.

بنظر می رسد که بین سختی آب و تعداد بیماران قلبی و عروقی رابطه معکوس وجود دارد. در مناطقی که از آب شرب سبک استفاده می شود. تعداد بیماران مبتلا به بیماری های قلب و عروق به طور قابل ملاحظه ای بیشتر است.

ادامه مطلب ...